Przyjaźń – jedna z wielu fundamentalnych potrzeb, pokrewieństwo dusz i nadawanie na tych samych falach. O tym, że przyjaźń może mieć różne literackie i filmowe oblicza, oraz o tym, jak trudno znaleźć prawdziwego przyjaciela, bratnią duszę i jak to wpływa na nasze życie, rozmawiałyśmy na wczorajszych zajęciach Z przyjaźnią w tytule – o trudnej sztuce nawiązywania relacji.

Swoje rozważania oparłyśmy na wielu książkach przeznaczonych dla dzieci i młodzieży. Omówiona została przyjaźń pomiędzy dzieckiem/nastolatkiem a starszą osobą i bezdomnym (Dwa serca anioła Wojciecha Widłaka, Król Katarzyny Ryrych). Wątek ten podsumowany został krótkim omówieniem francuskiego hitu kinowego Nietykalni.

O tym, że zwierzę może być najlepszym przyjacielem człowieka wiadomo nie od dziś. Literackimi dowodami na potwierdzenie tej tezy były omówione książki Praktyczny pan Roksany Jędrzejewskiej-Wróbel, Długa wędrówka Martina Widmarka oraz Najwierniejsi przyjaciele: najpiękniejsze psie historie Renaty Piątkowskiej. W tym momencie nie mogło zabraknąć wzmianki o pięknej, opartej na faktach, filmowej historii Mój przyjaciel Hachiko opowiadającej o wyjątkowej przyjaźni między psem rasy Akita a szanowanym profesorem.

Motyw przyjaźni w kontrze do samotności omówiony został na przykładzie książek Zielony i nikt Małgorzaty Strzałkowskiej, Dom, który się przebudził Martina Widmarka oraz jednej z bajek filozoficznych Michela Piquemala Paw, który nie miał przyjaciół ze zbioru Bajki filozoficzne: opowieści mędrca Sofiosa. Oprócz tego budowałyśmy Historię pewnej przyjaźni z wykorzystaniem książek Na zawsze przyjaciele Przemysława Wechterowicza i Szary domek Katarzyny Szestak. Utworzyłyśmy również Nić przyjaźni. Omówione wyżej tytuły książek bądź filmów miały na celu określenie naszego stosunku do tego czym jest i czym powinna być przyjaźń. Warsztaty były przeprowadzone z wykorzystaniem elementów biblioterapii.