Polecamy: Maniery mają znaczenie!, Veronica Zysk, wstęp Temple Grandin, [ilustracje Reka Karpat, przekład Juliusz Okuniewski]. Wydanie I, Gdańsk, Harmonia Universalis, 2020


zamow

Kwiecień jest miesiącem Świadomości Autyzmu, chciałabym przedstawić książkę napisaną z myślą o dzieciach autystycznych i dla tychże dzieci. „Maniery mają znaczenie!”. Zaintrygował mnie sam tytuł, a zwłaszcza zdecydowanie postawiony wykrzyknik na jego końcu. Podpisuję się obiema rękoma pod tezą autorki i autorki wstępu. Nazwiska pań nic mi wcześniej nie mówiły. Temple Grandin ma Zespół Aspergera (ASD). Mimo to udało jej się zostać profesorem zootechniki, specjalistką bardzo cenioną w swojej dziedzinie. Veronika Zysk jest jej przyjaciółką. Razem tworzą książki dla dzieci z ASD.

Bohaterką książki jest… mała Temple Grandin, która przedstawia swoje dzieciństwo, akcentując autyzm: „Mój autystyczny mózg był jak superszybki minikomputer. Ponieważ myślałam obrazami, łatwiej mi przychodziła nauka pewnych przedmiotów”. Trudniejsza była nauka zachowań społecznych, ale „gdy szliśmy w odwiedziny do znajomych, każda matka mogła zwracać uwagę każdemu dziecku” wspomina obecna pani profesor.

Zasadnicza część książki, ta przeznaczona dla dzieci, ma formę opowieści małej dziewczynki. Mała Temple przedstawia się dzieciom i opowiada, jak była uczona manier, jakie sprawiało to jej trudności, jakie metody stosowała mama. Opowieść jest bogato ilustrowana. Na stronach parzystych są kolorowe, wyraźne ilustracje, a na nieparzystych tekst.

Ostatni rozdział książki przeznaczony jest dla dorosłych. Nosi tytuł „Dwadzieścia wskazówek dla rodziców i opiekunów dzieci z ASD (dla innych rodziców też!)”.

Tu autorka uzasadnia tytuł publikacji. „Dobre maniery pomagają dzieciom z ASD wejść w świat relacji międzyludzkich. Reguły te są rodzajem bramy do interakcji z innymi”. Chyba warto zainwestować w tę naukę?

Z tej książki mogą też skorzystać wszyscy rodzice i wychowawcy, chcący nauczyć swoje pociechy dobrych manier. Autorka w sposób prosty i logiczny mówi do dzieci, instruuje też dorosłych. Dzieci bez spektrum nauczą się pożądanych zachowań społecznych szybciej, dzieci z ASD muszą włożyć w to samo więcej wysiłku, więcej czasu. Bardzo ważna jest też postawa dorosłych w trakcie tej nauki.

Jednym słowem jest to publikacja, która dzieciom i dorosłym może przynieść wiele dobrego! Ta książka ma znaczenie!

Przeczytała i poleca
Jolanta Przybylska
Wydział Opracowania Zbiorów Zwartych i Specjalnych

Polityka cookies i prywatności

Strona internetowa używa plików cookies (tzw. ciasteczka) w celu niezbędnym do prawidłowego działania serwisu, dostosowania strony do indywidualnych preferencji użytkownika oraz statystyk. Wyłączenie zapisywania plików cookies jest możliwe w ustawieniach każdej przeglądarki internetowej, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje. Jeżeli nie wyrażasz zgody na zapisywanie informacji w plikach cookies należy opuścić stronę.

Zaznacz cookies, które akceptujesz:
Powrót